Bahasa Manusia Purba (juga dikenali sebagai Bahasa Dunia Purba) ialah bahasa pendahulu yang diandaikan dan mempunyai hubungan genetik langsung dengan semua bahasa-bahasa pertuturan di dunia,[1] tetapi tidak ada hubungkait dengan bahasa isyarat. [2]Konsep ini adalah spekulatif dan tidak boleh dianalisis melalui kaedah linguistik sejarah. Ia mengandaikan asal usul bahasa bersifat monogenetik, iaitu terbitan semua bahasa-bahasa semula jadi daripada satu asal bahasa, yang diandaikan pada suatu ketika dalam zaman Paleolitik Pertengahan. Sebagai pendahulu kepada semua bahasa yang masih wujud dan dituturkan oleh manusia moden (Homo sapiens), bahasa Manusia Purba seperti yang dihipotesiskan tidak semestinya merupakan nenek moyang kepada mana-mana bahasa Neanderthal hipotesis.